Ze względu na swoją naturę środki poślizgowe można podzielić na dwie grupy: tłuszcze i substancje tłuszczopodobne — parafina, uwodornione tłuszcze roślinne i masło kakaowe, dodawane w ilościach do 2%; stearyniany wapnia i magnezu, czysty kwas stearynowy (< 1%); substancje sproszkowane — talk, skrobia i teina-80. Talk dodaje się do granulatu nie więcej niż 3%, ponieważ działa drażniąco na błony śluzowe. Substancje sproszkowane są stosowane częściej niż substancje tłuszczowe, ponieważ te ostatnie wpływają na rozpuszczalność i stabilność chemiczną tabletek. Sproszkowane środki poślizgowe wprowadza się poprzez sproszkowanie granulatu. Środki poślizgowe mają jeszcze jedną funkcję: usuwanie ładunku elektrostatycznego z cząstek proszku lub fanulatu, co również poprawia ich sypkość. W tym celu stosuje się talk, stearyniany, aerosil.

Talk jest jedną z substancji reprezentujących rodzaj krzemianów blaszkowatych, które opierają się na warstwach o najgęstszym heksagonalnym upakowaniu. Warstwy są połączone resztkowymi siłami van der Waalsa (najsłabszym ze wszystkich wiązań chemicznych). Ze względu na tę właściwość i wysoką dyspergowalność cząstek są one zdolne do odkształcania i dobrego przesuwania. Wskazane jest wprowadzenie tych substancji do składu mas tabletkujących w stanie silnie zdyspergowanym. Im większy stopień udoskonalenia, tym większa powierzchnia masy tabletkowej, którą mogą pokryć w tej samej ilości. Ponieważ talk i stearyniany są hydrofobowymi substancjami ślizgowymi, utrudniają przenikanie płynów trawiennych do porowatej struktury tabletki, co pogarsza jej rozpad.