W nowoczesnej produkcji farmaceutycznej stosuje się następujące metody powlekania. Powlekanie w bębnach; powlekanie w złożu fluidalnym (natryskiwanie od góry, natryskiwanie od dołu, powlekanie styczne); technologia fluidyzacji strumieniowej. Powłoki w bębnach zostały już rozważone w części „Metody i sprzęt do powlekania”. Parametry technologiczne procesu nakładania powłok filmowych to: temperatura, ilość i wilgotność powietrza wchodzącego i wychodzącego, prędkość i ciśnienie rozpylania z dyszy, temperatura warstwy. W tym przypadku parametry technologiczne mogą być regulowane (temperatura i ilość powietrza wlotowego), nieregulowane (wilgotność powietrza wlotowego) i stałe (prędkość natrysku i czas trwania procesu. DIOSNA opracowała pionową powlekarkę odśrodkową VCC (z języka angielskiego powlekarka - instalacja do powlekania) W przeciwieństwie do konwencjonalnej powlekarki bębnowej, VCC ma dwa stożki zamontowane pionowo i w odstępach ...
Termin „powlekana powłoka” pochodzi od francuskiego słowa „drażetka” i oznacza „powlekanie cukrem”. Tabletka powlekana składa się z tabletki podstawowej zawierającej substancję lub substancje lecznicze i powłoki zawierającej kilka substancji pomocniczych. Rdzeń tabletu powinien być wytrzymały mechanicznie. Tabletki do powlekania nie powinny być płaskie, aby uniknąć sklejania się. Rozważ jedną ze starych metod powlekania - powlekanie cukrem. Powlekanie cukrem jest skutecznym sposobem nakładania dużych warstw powłok, przede wszystkim w celu maskowania smaku. Ten rodzaj granulowania stosuje się w przypadku wrażliwych na temperaturę i kruchych stałych postaci dawkowania. Pierwszym etapem tej technologii jest natryskiwanie roztworu do granulowania na cząstkę (tabletkę, granulkę). Powietrze dostarczane do aparatu odparowuje ciecz i wysusza warstwę cukru. Przy sporadycznym podawaniu roztworu cząstki pozostają w procesie aż do osiągnięcia pożądanej grubości warstwy. Powłoka...
Głównymi składnikami większości preparatów powlekanych są polimery, plastyfikatory, barwniki i rozpuszczalniki (lub faza ciekła). Polimery Idealnymi właściwościami polimeru są rozpuszczalność w szerokim zakresie rozpuszczalników do zmiany składu gotowej postaci dawkowania, możliwość tworzenia powłoki o odpowiednich właściwościach mechanicznych oraz odpowiednia rozpuszczalność w płynach żołądkowo-jelitowych - takich, aby nie zmniejszać biodostępność leków. Najbardziej odpowiednimi polimerami do powlekania powłok są etery celulozy, zwłaszcza hydroksypropylometyloceluloza (HPMC), hydroksypropyloceluloza (HPC), które wytwarzają lekko lepkie powłoki, i metyloceluloza (MC), chociaż polimer ten może spowolnić rozpuszczanie leku. Alternatywą dla eterów celulozy są kopolimery akrylowe (takie jak kopolimery metakrylowe i metakrylowe) i polimery winylowe (np. Alkohol poliwinylowy). Polimery można stosować pojedynczo lub w mieszaninie, aby osiągnąć optymalny profil uwalniania leku. Ale...
Miękkie kapsułki żelatynowe mogą również różnić się pojemnością, chociaż nie istnieje wyraźna standaryzacja, w przeciwieństwie do twardych kapsułek. Miękkie kapsułki szwów mogą pomieścić do 7,5 ml. Wydajność rolek maszyny, z którą formowane są kapsułki, napełniane i zamykane, jest mierzona w jednostkach zwanych minim. W tym przypadku 1 minim jest równy średnio 0,062 ml, a najczęściej używane rozmiary komórek walców wynoszą od 2 do 80 minim. Bardziej pojemne kapsułki (do 120 minim) są stosowane w przemyśle perfumeryjnym.
Jak wspomniano powyżej, kapsułkowane postacie dawkowania stają się coraz ważniejsze ze względu na ich wyraźne zalety w porównaniu z innymi postaciami dawkowania. W tej części rozważymy technologię produkcji twardych kapsułek żelatynowych, które są najczęściej stosowane w nowoczesnym przemyśle farmaceutycznym, a także sprzęt, na którym są produkowane. Charakterystyka głównych i pomocniczych substancji, które tworzą twarde kapsułki żelatynowe. W celu otrzymania otoczek kapsułek stosuje się substancje błonotwórcze o dużej masie cząsteczkowej, zdolne do tworzenia elastycznych błon charakteryzujących się pewną wytrzymałością mechaniczną. Takie materiały obejmują kazeinę, zeinę, etery i estry celulozy, tłuszcze i substancje woskowate, a także niektóre syntetyczne polimery (na przykład kopolimer metakryloamidu i kwasu metakrylowego itp.). Substancje te nie znalazły jednak szerokiego praktycznego zastosowania w kapsułkach farmaceutycznych i dlatego do tej pory przemysł farmaceutyczny produkuje głównie kapsułki żelatynowe. * Jeden z...
6098
978829
