Kapsułki stałe są przeznaczone do dozowania sypkich substancji proszkowych lub granulowanych. Mają kształt walca z półkulistymi końcami i składają się z dwóch części: korpusu i nasadki; obie części muszą swobodnie do siebie pasować, nie tworząc szczelin. Twarde kapsułki są napełniane po całkowitym zakończeniu procesu formowania i uzyskaniu odpowiedniej elastyczności i sztywności. Twarde kapsułki mają dwuczęściową strukturę i mogą być wytwarzane z wyprzedzeniem i napełniane substancjami leczniczymi w razie potrzeby. Miękkie kapsułki są przeznaczone do substancji leczniczych w postaci płynnej lub pasty. Kapsułki mają różne kształty: kulisty, jajowaty, podłużny lub cylindryczny z półkulistymi końcami. Miękkie kapsułki zawdzięczają swoją nazwę temu, że w procesie ich wytwarzania wypełniacz jest umieszczany w wciąż miękkiej elastycznej powłoce. Następnie kapsułki są poddawane dalszym procesom produkcyjnym, które mogą spowodować częściową lub całkowitą utratę pierwotnej elastyczności powłoki. Takie kapsułki mają jednoczęściową powłokę, która może być elastyczna lub sztywna. Czasami otoczka miękkich kapsułek zawiera substancję czynną. Kapsułki są przeznaczone do podawania doustnego, rzadziej doodbytniczego, dopochwowego i innych dróg podania. W zależności od umiejscowienia doustnego kapsułki dzielą się na podjęzykowe, rozpuszczalne w żołądku i rozpuszczalne w jelitach (odporne na działanie soku żołądkowego, ale łatwo ulegające zniszczeniu w środowisku jelita cienkiego). Kapsułki o modyfikowanym uwalnianiu mają specjalne substancje pomocnicze w zawartości lub otoczce zaprojektowane w celu zmiany szybkości lub miejsca uwalniania składników aktywnych. Rozpuszczalne w jelitach kapsułki są również klasyfikowane jako produkty o modyfikowanym uwalnianiu, które muszą być stabilne w soku żołądkowym i uwalniać składniki aktywne w jelicie. Mogą być wytwarzane przez powlekanie twardych lub miękkich kapsułek powłoką odporną na kwasy lub przez napełnianie kapsułek granulkami lub peletkami pokrytymi powłokami odpornymi na kwasy.

Obecnie postać dawkowania w postaci kapsułek żelatynowych stała się bardzo popularna wśród producentów farmaceutycznych, konsumentów i lekarzy ze względu na szereg zalet i pozytywnych cech. Należą do nich m.in.:
Wysoka dokładność dozowania umieszczonych w nich substancji leczniczych. Nowoczesny sprzęt zapewnia wysoką dokładność napełniania kapsułek wypełniaczem (z tolerancją nieprzekraczającą ±3%) i minimalnymi stratami. Wysoka biodostępność. Badania wykazały, że kapsułki często rozpadają się szybciej w ludzkim ciele niż tabletki lub drażetki, a ich płynna lub niewchłonięta stała zawartość jest szybciej i łatwiej wchłaniana. Działanie farmakologiczne substancji leczniczej objawia się w ciągu 4-5 minut. Wysoka stabilność. Substancje lecznicze w kapsułkach są chronione przed różnymi niekorzystnymi czynnikami środowiskowymi — działaniem światła, powietrza, wilgoci, wpływów mechanicznych-dzięki powłoce, która zapewnia wystarczająco wysoką szczelność i izolację składników. Dlatego przy produkcji kapsułek można uniknąć konieczności stosowania przeciwutleniaczy lub stabilizatorów lub zmniejszyć ich ilość.
Zdolność korygująca-eliminowany jest nieprzyjemny smak i zapach substancji leczniczych, co jest szczególnie ważne w pediatrii. Wysoka estetyka-osiągnięta dzięki zastosowaniu różnych barwników w uzyskiwaniu otoczek kapsułek. Obecnie wiodące firmy farmaceutyczne używają do 1000 różnych kolorów i odcieni do barwienia muszli kapsułek.
Możliwość ustalenia specyficznych właściwości substancji leczniczych-tworzenie kapsułek rozpuszczalnych w jelitach, a także kapsułek uretardowych (o przedłużonym uwalnianiu leku), które można osiągnąć różnymi metodami technologicznymi.