MAŚĆ STELLA NINE

Klasyfikacja maści ze względu na rodzaj układów rozproszonych

7822

6578452

• 

Z punktu widzenia technologii (cyklu produkcyjnego), a także fizykochemicznej natury podłoża i charakteru dystrybucji substancji leczniczych w podłożu, największe znaczenie ma klasyfikacja maści według rodzaju układów rozproszonych. Zgodnie z tą klasyfikacją rozróżnia się maści jednorodne i niejednorodne. Maści jednorodne charakteryzują się brakiem interfejsu międzyfazowego między substancjami leczniczymi a podłożem. W takich maściach substancje lecznicze są dystrybuowane w podłożu według rodzaju roztworu, tj. doprowadzone do dyspersji molekularnej lub micelarnej. W zależności od sposobu przygotowania mogą to być: maści-stopy, które są połączeniem kilku topliwych, wzajemnie rozpuszczalnych składników; maści-roztwory, które zawierają substancje lecznicze rozpuszczone w podłożu; maści ekstrakcyjne uzyskane przez ekstrakcję (wyodrębnienie) różnych materiałów roślinnych lub zwierzęcych stopioną bazą maściową lub olejem roślinnym.

Homogenizacja maści i kremów

7850

6578740

• 

Kolejnym etapem produkcji maści jest homogenizacja. Jest to specyficzny etap, ponieważ podczas mieszania nie zawsze osiąga się pożądany stopień rozproszenia substancji leczniczych. Do homogenizacji stosuje się różne urządzenia, takie jak masery walcowe lub tarczowe, kamienie młyńskie i młyny koloidalne, a także homogenizatory-dyspergatory. Mazeterki walcowe mają dwa lub trzy walce o gładkiej powierzchni, obracające się względem siebie z różną prędkością, co zapewnia przejście maści z wału na wał i zwiększa tarcie między nimi. Walce wykonane są z porcelany, bazaltu lub metalu. Aby utrzymać optymalną temperaturę maści wchodzącej do wałków, są one wydrążone, tak aby w razie potrzeby można było dostarczyć do środka wodę. Mazeterka to układ trzech stykających się ze sobą walców, których osie leżą w tej samej płaszczyźnie. Dwa skrajne walce są dociskane do środkowego...

Podłoża hydrofilowe do maści i kremów

7850

6578739

• 

Podłoża hydrofilowe miesza się z wodą w dowolnym stosunku. Hydrofilowe są następujące podłoża maściowe: roztwory i żele polisacharydów; roztwory i żele polimerów naturalnych i syntetycznych; żele fitosterolowe; żele minerałów ilastych; roztwory i żele białek. Zaletami podłoży hydrofilowych są: możliwość wprowadzenia znacznej ilości wodnych roztworów substancji leczniczych; łatwość uwalniania substancji leczniczych, co zapewnia ich wysoką biodostępność; dobra wchłanialność w skórę, podłoża łatwo usuwa się z miejsca aplikacji i zmywa wodą ze skóry. Do wad podłoży hydrofilowych należą zanieczyszczenie mikrobiologiczne i szybkie wysychanie (właściwość ta nie dotyczy tlenków polietylenu), a także niezgodność z szeregiem substancji leczniczych i podatność na synerezę, zjawisko, w którym uwalnia się faza ciekła. Roztwory i żele polisacharydów jako podłoża maści. Ostatnio w kraju i za granicą do przygotowywania baz do maści stosuje się...