Z punktu widzenia technologii (cyklu produkcyjnego), a także fizykochemicznej natury podłoża i charakteru dystrybucji substancji leczniczych w podłożu, największe znaczenie ma klasyfikacja maści według rodzaju układów rozproszonych. Zgodnie z tą klasyfikacją rozróżnia się maści jednorodne i niejednorodne. Maści jednorodne charakteryzują się brakiem interfejsu międzyfazowego między substancjami leczniczymi a podłożem. W takich maściach substancje lecznicze są dystrybuowane w podłożu według rodzaju roztworu, tj. doprowadzone do dyspersji molekularnej lub micelarnej. W zależności od sposobu przygotowania mogą to być: maści-stopy, które są połączeniem kilku topliwych, wzajemnie rozpuszczalnych składników; maści-roztwory, które zawierają substancje lecznicze rozpuszczone w podłożu; maści ekstrakcyjne uzyskane przez ekstrakcję (wyodrębnienie) różnych materiałów roślinnych lub zwierzęcych stopioną bazą maściową lub olejem roślinnym.