Miękkie kapsułki żelatynowe są jednostkową postacią dawkowania, która składa się z otoczki i zawartego w niej leku. Kapsułki mogą mieć inny kształt (okrągły, owalny, podłużny itp.), Różne rozmiary, kolory i fakturę wypełniacza. W celu uzyskania otoczek kapsułek stosuje się różne błonotwórcze substancje wielkocząsteczkowe, które są zdolne do tworzenia elastycznych błon i charakteryzują się pewną wytrzymałością mechaniczną. Jako materiał formujący współczesny przemysł farmaceutyczny najczęściej wykorzystuje żelatynę, więc większość kapsułek * produkowanych w przemyśle * to kapsułki żelatynowe.
Istnieją trzy główne metody przemysłowej produkcji kapsułek żelatynowych: zanurzenie, matryca obrotowa i kroplówka. Należy zauważyć, że w celu otrzymania twardych kapsułek metoda zanurzania była szeroko stosowana w przemyśle, będąc zasadniczo jedyną. Jednak w celu uzyskania miękkich kapsułek żelatynowych (z uszczelnieniem kropelkowym) metoda jest obecnie stosowana tylko w warunkach laboratoryjnych, ponieważ jest mało wydajna i czasochłonna. Metoda tłoczenia lub matryca rotacyjna służy do wytwarzania miękkich kapsułek żelatynowych i jest najbardziej racjonalna pod względem ich produkcji w produkcji przemysłowej. Zasadą tej metody jest najpierw uzyskanie taśmy żelatynowej, z której kapsułki są wciskane w rolki natychmiast po napełnieniu i uszczelnieniu.
Obliczoną ilość oczyszczonej wody wlewa się do pojemnika, który ogrzewa się do temperatury + 65 ° C w urządzeniu do przygotowywania galaretowatej masy i włącza się mieszalnik. Następnie wlej glicerynę nipaginą i wlewa się żelatynę. Masę żelatynową miesza się przez 1,5 godziny, aż żelatyna całkowicie się rozpuści, a następnie przy wyłączonym mieszalniku osiada na 0,5-1,5 godziny. Następnie masę żelatynową sączy się przez sito, a jej lepkość mierzy się wiskozymetrem. Jeśli lepkość nie jest normalna, dokonuje się ponownego obliczenia stosunku wody do żelatyny. Roztwór wypełniacza przygotowuje się zgodnie z instrukcjami technologicznymi. Przygotowaną masę żelatynową i wypełniacz w wymaganych ilościach odważa się i wlewa do zbiorników aparatu w celu uzyskania kapsułek - kapsułki. Wytwarzanie osłonek z twardych kapsułek żelatynowych odbywa się metodą zanurzania („zanurzania”), która polega na wytwarzaniu osłonek kapsułek za pomocą specjalnych ramek „makowych” ze szpilkami, które odzwierciedlają kształt kapsułek.
Kapsułka (z łac. Capsula - obudowa lub otoczka) to postać dawkowania złożona z leku zamkniętego w otoczce. W 1846 r. Francuz Jules Leuby otrzymał patent na „metodę wytwarzania powłok medycznych”. Jako pierwszy wykonał dwuczęściowe kapsułki, które otrzymał, obniżając metalowe szpilki przymocowane do dysku do roztworu żelatyny. Dwie części pasują do siebie i tworzą „cylindryczne pudełko w kształcie kokonu jedwabnika”. Farmaceuci mogą już umieszczać w tych kapsułkach proszki lub ich mieszaniny wykonane zgodnie z zaleceniami lekarza. W nowoczesnej formie metoda ta jest stosowana do produkcji twardych kapsułek żelatynowych dwuskorupowych. Kapsułki w ich nowoczesnej postaci można uznać za stosunkowo młodą postać dawkowania. Impuls do opracowania takiej postaci dawkowania, jak kapsułki, był początkiem powszechnego stosowania w praktyce medycznej antybiotyków, charakteryzujących się nieprzyjemnym gorzkim smakiem. Obecnie ...
6075
978535
