Tabletka (łac. tabella — tabletka, płytka) to dawkowana postać dawkowania uzyskana przez sprasowanie leku lub mieszanki substancji leczniczych i pomocniczych. Przeznaczona do stosowania wewnętrznego, podjęzykowego, implantacyjnego lub pozajelitowego. Pierwsze informacje o tabletkach pochodzą z połowy XIX wieku. W Rosji pierwszy duży warsztat tabletkarski otwarto w 1895 roku w Petersburgu. Tabletki są jedną z najpowszechniejszych i najbardziej obiecujących postaci dawkowania i, jak wspomniano wcześniej, obecnie stanowią około 80% całkowitej objętości gotowych postaci dawkowania. Wynika to z faktu, że tabletki mają szereg zalet w porównaniu z innymi postaciami dawkowania, a mianowicie: dokładność dawkowania leku wstrzykiwanego do tabletek; przenośność tabletek, co zapewnia wygodę dozowania, przechowywania i transportu postaci dawkowania; bezpieczeństwo leku w stanie sprasowanym. W przypadku substancji niewystarczająco odpornych możliwe jest zastosowanie osłonek ochronnych; maskowanie nieprzyjemnych właściwości organoleptycznych...