Pasta to miękka postać dawkowania do stosowania miejscowego. Są to zawiesiny zawierające znaczne ilości stałej fazy rozproszonej (co najmniej 25%), która jest równomiernie rozłożona w podstawie. Podstawy past są stosowane jako podstawy maści, kremów i żeli. W przeciwieństwie do maści, pasty zawierają większą ilość składników sproszkowanych i dlatego mają gęstszą konsystencję, co pozwala im pozostać na powierzchni dłużej. Linimenty (lub płynne maści) to miękkie postacie dawkowania do stosowania zewnętrznego, które są gęstymi płynami lub galaretowatymi masami, które topią się w temperaturze ciała i są stosowane poprzez wcieranie w skórę. Mogą obejmować maści, kremy, żele i pasty, które mają tę właściwość.

Czopki to odmierzane miękkie postacie dawkowania, które pozostają stałe w temperaturze pokojowej i topią się lub rozpuszczają w temperaturze ciała. Czopki są stosowane do wprowadzania do jam ciała. Miękkie kapsułki żelatynowe to dawkowana miękka postać dawkowania składająca się z leku zamkniętego w otoczce. Leki obejmują masdę, tłuszcze, witaminy, roztwory witaminowe itp.

Plastry są miękką formą dawkowania do stosowania zewnętrznego, która ma zdolność przylegania do skóry. Plastry mają wpływ na skórę, tkanki podskórne, a w niektórych przypadkach — ogólny wpływ na organizm. W temperaturze pokojowej masa plastra jest gęstą jednorodną mieszanką składającą się z medycznej naturalnej lub syntetycznej gumy, substancji tłuszczopodobnych, naturalnych olejów, wypełniaczy, przeciwutleniaczy i substancji leczniczych. W temperaturze ciała masa plastra mięknie i staje się lepka.

Należy zauważyć, że maści, kremy, żele, pasty i mazidła tworzą osobną grupę zwaną „miękkimi lekami”. Miękkie produkty lecznicze (MMP) w większości przypadków są złożonymi heterogenicznymi rozproszonymi układami i mają określone właściwości reologiczne. Jakość, skuteczność i bezpieczeństwo tych leków zależą od rodzaju i składu podłoża nośnego, stanu rozproszonego substancji leczniczych, skuteczności środków konserwujących, warunków produkcji, przechowywania itp.

Dlatego bardzo ważne są ogólne wymagania dotyczące jakości leków OTC, które są regulowane w ogólnych artykułach farmakopealnych. Produkty lecznicze OTC do stosowania miejscowego (Unguenta) muszą mieć jednorodny wygląd i specyficzne właściwości reologiczne w zalecanej temperaturze przechowywania. Są przeznaczone do stosowania na skórę, rany i niektóre błony śluzowe i mają miejscowe działanie terapeutyczne, zmiękczające lub ochronne lub ogólny efekt terapeutyczny, gdy leki przenikają przez skórę lub błony śluzowe. ILC do stosowania miejscowego mają nienewtonowski typ przepływu i mogą charakteryzować się pewną lepkością strukturalną, właściwościami pseudoplastycznymi, plastycznymi i tiksotropowymi.

MLC zwykle zawierają lek i substancje pomocnicze, które muszą być równomiernie rozmieszczone w postaci dawkowania. Substancje pomocnicze tworzą prostą lub złożoną zasadę, która jest wytwarzana oddzielnie lub otrzymywana podczas procesu produkcyjnego IHR. Baza, w zależności od jej składu, może wpływać na biodostępność i działanie terapeutyczne substancji leczniczej.