Emülsiyon merhemleri ve kremlerindeki dağılım derecesi, dağılmış fazın rengine bağlı olarak belirlenir. Bu durumda, 1000 damla çapı belirlenir ve daha sonra farklı boyutlardaki damlacıkların yüzdesi yüzde olarak hesaplanır. Yöntem kolayca gerçekleştirilir, ancak emülsiyon kremleri ve merhemleri için kalite standartları henüz herhangi bir farmakopede belirtilmemiştir. Depolama sırasında ilaçların ve bazın davranışını kontrol etmek için merhemlerin pH'ının belirlenmesi gereklidir. PH kayması, fizikokimyasal özelliklerinde bir değişikliği gösterir. Merhemlerin ve kremlerin pH'ını belirlemek için, ürünün bir örneği 50-60 ° C sıcaklıkta 50 ml damıtılmış suya dökülür ve 30 dakika boyunca bir vibratör üzerinde çalkalanır. Elde edilen ekstrakt filtre edilir ve potansiyometrik titrasyon GF yöntemine göre gerçekleştirilir. İlaç şirketleri tarafından üretilen tüm merhemler, düzgün bir şekilde saklanırsa stabil kalmaları gereken garantili bir raf ömrüne sahiptir. Merhemlerin stabilitesi, tıbbi maddelerin içeriğinin değişmezliği (belirlenen tolerans dahilinde), yapısal özellikleri ve tıbbi maddelerin salım hızı ile belirlenir. Özellikle önemli olan, merhemlerin emülsiyon sistemleri olması durumunda stabilitesinin doğrulanmasıdır. Bu tür merhemlerin stabilitesini kontrol etmek için kabul edilebilir yöntemlerden biri, kolloidal direnci belirleme yöntemidir. Kremin veya merhemin koloidal stabilitesinin değerlendirilmesi 6000 rpm'de bir santrifüjde gerçekleştirilir. / Dak. 5 dakika Santrifüj kuvvetinin etkisi altında, emülsiyon daha hızlı yok edilir; o kadar az kararlı. Ürün numunesinde delaminasyon olmaması bileşimin stabilitesini gösterir. Ürünün termal stabilitesi, merhem veya kremin bir fırında 60 ° C sıcaklıkta 1 saat ısıtılmasıyla belirlenir. Ürün yüksek kalitede ise, numune delaminasyon olmadan homojen kalmalıdır. Bazen merhemlerde ve kremlerde yapısal ve mekanik özellikleri (yapının kuvvetini ve merhemlerin kıvamını karakterize eden nihai kayma gerilimi ve sistemin tahrip olmuş bir yapı ile seyrini karakterize eden plastik viskozite) belirlemek gerekir. , ilacın ilaçtan salınma derecesi ve ürünün çeşitli depolama koşulları altında stabilitesi. Tipik olarak, bu tanımlar yeni merhemler ve kremler geliştirilirken veya iyileştirilirken gerçekleştirilir. Merhemlerin ve merhem bazlarının tutarlılığı, hazırlama ve ambalajlama süreçlerini, cilde merhem uygulama kolaylığını ve onlardan tıbbi maddelerin salınmasını etkilediğinden, objektif bir değerlendirme gerektirir. Merhemlerin kıvamının bağlı olduğu ana faktörlerden biri nihai kayma gerilmesidir. Merhemlerin bulaşırken bir miktar direnç gösterme kabiliyetini, tüpleri, dağıtıcıları, vb. Dışarı sıkma yeteneğini karakterize eder. Nihai (veya kritik) kesme gerilimi, teğetsel olarak 1 cm2'lik bir alana etki eden kuvvettir. yer değiştirme düzlemi ve sistemin geri dönüşümsüz deformasyonuna neden.

Nihai kayma gerilimi de akış noktası olarak adlandırılır, bu da sistemin akışını başlatmak için gerekli stres (geri döndürülemez deformasyonu için). Bu değerin değeri ne kadar yüksek olursa, merhem bulaşması o kadar zor olur. Bu, merhemlerin kullanım kolaylığını belirlediği için merhemlerin ve merhem bazlarının önemli bir özelliğidir. Tipik olarak, nihai kayma gerilimini belirlemek için bir Volarovich sistemi veya konik bir plastometre kullanılır. Plastik viskozite - merhemlerin ve merhem bazlarının bir başka önemli reolojik özelliği - Volarovich sisteminin dönme viskozimetresi RV-8 üzerinde belirlenir. İlaçların salım derecesi, merhemlerin standardizasyonunda ve reddedilmesinde (ürün kalitesinin standardın gereksinimlerini karşılayıp karşılamadığını kontrol ederek) esas olması gereken merhemlerin kalitesini değerlendirmek için bir kriterdir. İlaçların in vitro ve in vivo salım derecesini belirlemek için yöntemler geliştirilmiştir. İn vitro yöntemler. In vitro deneylerin teknik uygulaması farklı olabilir ve esas olarak dahil edilen preparatların özellikleri ile belirlenir. Doğrudan difüzyon yöntemi. Bu durumda, merhem örneği, ilaç maddesinin yayıldığı ortamla doğrudan temas halinde olmalıdır. Membran difüzyon yöntemi. Yöntemin özü, test merheminin sulu ortamdan yarı geçirgen bir zar ile ayrılmasıdır. Bu, hayvansal kaynaklı selofan veya lipoid membranlar, örneğin yumurta zarı, bir bağırsak parçası veya bir hayvanın derisi olabilir. Diyaliz ortamları sulu çözeltiler veya sudur. Bu çalışmaların donanım tasarımı farklı olabilir. Son yıllarda, deney koşullarını canlı bir organizmanın koşullarına mümkün olduğunca yakınlaştıran birçok kurulum ortaya çıkmıştır. Çoğu zaman, bunlar membranlar veya membran sistemleri ile ayrılmış iki odalı kurulumlardır. Hücrelerin birinde bir merhem, diğerinde bir diyaliz ortamı vardır. Tasarım farklılıklarına rağmen, kurulumlar aynı prensibe tabidir ve aynı bağımlılıkları yansıtır. İn vivo yöntemler. İn vitro yöntemlerden farklı olarak, bu yöntemler bir kerede iki işlemi değerlendirmeyi sağlar: merhem bazının aktif bileşenleri serbest bırakma yeteneği ve aktif bileşenlerin cilt yoluyla emilim derecesi. In vivo yöntemler aşağıdaki çalışmaları içerir: Resorbe edilen ilaç miktarının, merhem uygulanan örneği ile emilemeyen kısmı arasındaki fark ile belirlenmesi. Benzer bir değerlendirme hem hayvanın hem de insanın derisinde kabul edilebilir. Belli bir miktarda merhem uygulanır ve bir şablon kullanılarak cildin sıkı sınırlı bir bölgesine eşit olarak sürülür. Bu manşet ile bu bölgeye 100 mmHg basınç uygulanır. Sanat.

FARMASÖTİK CİHAZLARIN BÜYÜK KATALOĞU
Fotoğraflar, açıklamalar, videolar ve fiyatlar ile çeşitli farmasötik ekipman sürekli güncellenen bir katalog.

UZMANLAR VE TEKNOLOJİLER
İlaç ortamında geniş bağlantılarımız var, herhangi bir uzman bulacağız, ekipman ve teknolojilerin geliştirilmesine yardımcı olacağız

ÜRETİM İÇİN FİKİRLERİNİZİN TARTIŞMASI
Fikirlerinizi değerlendirmede yardımcı olacağız. Çeşitli endüstrileri organize etme ve ürün üretme konusunda kapsamlı deneyim. Değerli tavsiyeler.

KİŞİSEL MÜDÜR 24 SAAT
İlk danışma anından ekipman alımına kadar tüm konularda bir uzmanla iletişim kurarsınız.