สารแก้ไขจะถูกเพิ่มเข้าไปในองค์ประกอบของแท็บเล็ตเพื่อปรับปรุงรสชาติสีและกลิ่นของพวกเขา สารแก้ไขมีความสำคัญอย่างยิ่งในการปฏิบัติทางการแพทย์ของเด็ก มันได้รับการยอมรับว่าเป็นตัวแทนการรักษาที่มีประสิทธิภาพที่มีรสชาติที่ไม่พึงประสงค์ในเด็กมีผลกระทบน้อยลงหลายครั้งหรือไม่มีผลการรักษา มันเป็นสิ่งจำเป็นที่จะต้องพิจารณาความเป็นไปได้ของการเปลี่ยนการดูดซึมของยาเสพติดจากรูปแบบของยาที่ถูกต้อง เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่าน้ำเชื่อมน้ำตาลและน้ำเชื่อมผลไม้บางชนิดลดการดูดซึมของอะไมม์พรีน.
หนึ่งในปัญหาของการผลิตแท็บเล็ตคือการได้รับเม็ดฟลูอิดที่ดีในอุปกรณ์ป้อนอาหาร (ช่องทางถังขยะ) เม็ดหรือผงที่ได้รับนั้นมีพื้นผิวขรุขระซึ่งทำให้ยากที่จะเทลงในช่องทางโหลดเข้าสู่รังของเมทริกซ์ นอกจากนี้เม็ดสามารถยึดกับผนังของเมทริกซ์และหมัดเนื่องจากแรงเสียดทานที่พัฒนาขึ้นในพื้นที่สัมผัสของอนุภาคด้วยเครื่องมือกดของเครื่องแท็บเล็ต ในการลบหรือลดปรากฏการณ์ที่ไม่พึงประสงค์เหล่านี้จะใช้สารต่อต้านแรงเสียดทานซึ่งมีกลุ่มของสารเลื่อนและสารหล่อลื่น สารเลื่อน, ดูดซับบนพื้นผิวของอนุภาค (เม็ด), กำจัดหรือลดความหยาบ, เพิ่มการไหลของพวกเขา (ไหล) สลิปที่มีประสิทธิภาพที่สุดนั้นถูกครอบครองโดยอนุภาคที่มีรูปร่างเป็นทรงกลม.
ในการนำแท็บเล็ตที่กดออกจากเมทริกซ์จำเป็นต้องใช้แรงเพื่อเอาชนะแรงเสียดทานและการยึดเกาะระหว่างพื้นผิวด้านข้างของแท็บเล็ตและผนังเมทริกซ์ คำนึงถึงขนาดของแรงขับที่ออกมาสารเติมแต่งของสารกันการแข็งตัว (เลื่อนหรือหล่อลื่น) คาดการณ์ ยกตัวอย่างเช่นผลของการพิจารณาลักษณะทางเทคโนโลยีของสารที่ถูกปัดเศษ ผงที่มีอนุภาครูปทรงกลมซึ่งมีขนาดอนุภาคหลักมากกว่า 100 ไมครอน (ranitidine g / hl, carbamazepine, phenazepam) มีความสามารถในการไหลสูง (8-9 g / s) ความหนาแน่นสูงก่อนและหลังการบีบอัด แต่มีการบีบอัดต่ำและ สัมประสิทธิ์การบดอัดขนาดเล็ก Phenazepam มีค่าการไหลที่ลดลงเล็กน้อย (8 g / s) อาจเป็นเพราะมันมีเศษส่วนที่ละเอียดกว่าและไม่มีอนุภาคที่มีขนาดใหญ่กว่า 250 ไมครอนซึ่งมีอยู่ใน ranitidine และ carbamazepine.
สำหรับการเตรียมสารเคมีและยาส่วนใหญ่เทคโนโลยีการผลิตแท็บเล็ตประกอบด้วยการดำเนินการแยกดังต่อไปนี้: การชั่งน้ำหนักวัสดุเริ่มต้นการบดการร่อนการผสมการบดเม็ดการอัดเม็ดยาเม็ด (การกด) การเคลือบ การดำเนินการบางอย่างในการผลิตยาอาจไม่สามารถใช้ได้ ที่พบมากที่สุดคือสามรูปแบบเทคโนโลยีทั่วไปสำหรับการผลิตแท็บเล็ต: ใช้แกรนูลเปียก, แกรนูลแห้งและการบีบอัดโดยตรง.
แท็บเล็ต (จาก Lat. Tabella - แท็บเล็ต, กระเบื้อง) เป็นรูปแบบของปริมาณที่ได้รับจากการบีบอัดผลิตภัณฑ์ยาหรือส่วนผสมของยาและสารเสริม ออกแบบมาสำหรับการใช้งานภายใน, ลิ้น, การฝังหรือการใช้หลอดเลือด ข้อมูลแรกเกี่ยวกับแท็บเล็ตมีมาตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 19 ในรัสเซียเปิดการประชุมเชิงปฏิบัติการแท็บเล็ตขนาดใหญ่ครั้งแรกในปี 1895 ในเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก แท็บเล็ตเป็นหนึ่งในรูปแบบของยาที่พบมากที่สุดและมีแนวโน้มและตามที่กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ในปัจจุบันคิดเป็นประมาณ 80% ของปริมาณทั้งหมดของรูปแบบยาสำเร็จรูป นี่เป็นเพราะความจริงที่ว่าแท็บเล็ตมีข้อดีหลายประการมากกว่ารูปแบบยาอื่น ๆ ได้แก่ : ความถูกต้องของปริมาณของยาเสพติดที่นำมาใช้ในแท็บเล็ต; พกพาสะดวกของแท็บเล็ตให้ความสะดวกในการจ่ายการจัดเก็บและการขนส่งของรูปแบบยา; การเก็บรักษาสารสมุนไพรในสภาวะที่ถูกบีบอัด สำหรับสารที่มีความเสถียรไม่เพียงพออาจใช้สารเคลือบป้องกัน กำบัง organoleptic ไม่เป็นที่พอใจ ...
6174
979479
