به منظور بهبود طعم ، رنگ و بوی آنها ، مواد اصلاحی به ترکیب قرص ها اضافه می شوند. مواد اصلاحی از اهمیت بالایی در اقدامات پزشکی کودکان برخوردار هستند. مشخص شده است که یک ماده درمانی مؤثر با طعم ناخوشایند در کودکان ، بارها اثر کمتری دارد یا اثر درمانی ندارد. لازم است امکان تغییر جذب داروها از اشکال دوز اصلاح شده در نظر گرفته شود. به عنوان مثال مشخص است که شربت شکر و برخی از شربت های میوه باعث کاهش جذب آمیدوپیرین می شوند ، آنتی بیوتیک ها از فرم های دوز آنها را اصلاح می کنند.
یکی از مشکلات تولید تبلت ، بدست آوردن سیالیت خوب گرانول در دستگاه های خوراک (قیف ، سطل) است. گرانول یا پودرهای به دست آمده دارای سطح خشن هستند و همین امر ریختن آنها از قیف بارگیری را در لانه های ماتریس دشوار می کند. علاوه بر این ، گرانول ها به دلیل اصطکاک ایجاد شده در مناطق تماس ذرات با ابزار پرس دستگاه قرص می توانند به دیواره های ماتریس و سوراخ ها چسبند. برای از بین بردن یا کاهش این پدیده های نامطلوب ، از مواد ضد اصطکاک ، که توسط گروهی از مواد کشویی و روان کننده تشکیل شده اند ، استفاده می شود. مواد کشویی ، جذب شده بر روی سطح ذرات (گرانول) ، از بین بردن یا کاهش ناهمواری ها ، باعث افزایش سیالیت آنها (جریان پذیری) می شود. کارآمدترین لغزش توسط ذره هایی که شکل کروی دارند وجود دارد.
برای بیرون کشیدن یک قرص فشرده شده از ماتریس ، لازم است برای غلبه بر اصطکاک و چسبندگی بین سطح جانبی تبلت و دیواره ماتریس ، زور صرف شود. با در نظر گرفتن مقدار نیروی بیرون زدگی ، مواد افزودنی ضد مواد (کشویی یا روان کننده) مواد پیش بینی می شود. به عنوان نمونه ، نتایج تعیین خصوصیات تکنولوژیکی مواد گرد شده آورده شده است. پودرهایی با ذرات گرد شکل با اندازه ذرات اصلی بیش از 100 میکرون (رانیتیدین گرم در ساعت ، کاربامازپین ، فنازپام) دارای روان پذیری بالا (8-9 گرم در ثانیه) ، چگالی فله زیاد قبل و بعد از تراکم ، اما تراکم کم و ضریب تراکم کوچک فنازپام از مقدار روان پذیری کمی پایین تر (8 گرم در ثانیه) برخوردار است ، احتمالاً به این دلیل که حاوی کسری ریز تر است و ذرات بزرگتر از 250 میکرون ندارد ، که در رانیتیدین و کاربامازپین وجود دارد..
برای اکثر آماده سازی های شیمیایی و دارویی ، فناوری تولید قرص شامل عملیات جداگانه زیر است: وزن کردن مواد شروع ، سنگ زنی ، غربال کردن ، مخلوط کردن ، دانه بندی ، قرص (فشار دادن) ، پوشش. برخی از این عملیات در ساخت داروسازی ممکن است در دسترس نباشد. متداول ترین سه طرح فن آوری کلی برای تولید قرص ها است: استفاده از گرانول مرطوب ، گرانول خشک و فشرده سازی مستقیم.
قرص (از Lat. Tabella - قرص ، کاشی) یک فرم دوز است که با فشرده سازی محصولات دارویی یا مخلوطی از مواد دارویی و کمکی به دست می آید. برای مصارف داخلی ، زیر زبانه ، کاشت یا تزریق طراحی شده است. اولین اطلاعات در مورد قرص ها مربوط به اواسط قرن نوزدهم است. در روسیه اولین کارگاه بزرگ تبلت در سال 1895 در سن پترزبورگ افتتاح شد. قرص ها یکی از رایج ترین و امیدوار کننده ترین فرم های دوز هستند و همانطور که قبلاً نیز گفته شد ، در حال حاضر حدود 80٪ از کل حجم فرم های دوز مصرفی به پایان رسیده است. این به این دلیل است که قرص ها نسبت به سایر فرم های دوز دارای چندین مزیت هستند ، یعنی: دقت دوز داروهای وارد شده به قرص ها. قابلیت حمل قرص ، فراهم آوردن راحتی در توزیع ، ذخیره و حمل فرم دوز. حفظ مواد دارویی در حالت فشرده سازی برای مواد کاملاً پایدار ، ممکن است از پوششهای محافظ استفاده شود. نقاب ارگانولپتیک ناخوشایند ...
6174
979479
