کپسولهای خالی در سطل کپسول وجود دارد. کپسول ها به دو فروشگاه منتقل می شوند ، توسط یک واحد مرتب سازی تراز شده و در سلول های مربوطه پایین می آیند. در مرحله اول این عمل ، ردیف اول (درونی) کپسول ها بارگیری می شود ، در مرحله دوم ، ردیف دوم (بیرونی) کپسول ها بارگیری می شود. بعد از فروشگاه کپسول یک سوراخ کالیبراسیون باریک است. فقط کپسول های منظم هندسی می توانند از این سوراخ عبور کنند. در صورت بروز کپسول هایی به شکل نامنظم که قادر به عبور از سوراخ کالیبراسیون نیستند ، سلول ها مسدود می شوند ، توسط اسکنر به رسمیت شناخته شده و از روند پر شدن بیشتر خارج می شوند.
طی چند سال گذشته ، فناوری پر کردن کپسول در صنعت داروسازی دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. ایده اصلی پر کردن کپسول از پر کردن فرم های جامد تا پر کردن فرم های مایع گسترش یافته است. تا همین اواخر ، کپسول های ژلاتین نرم تنها جایگزین برای کپسوله کردن فرم های دوز کم مصرف محلول بودند. امروزه فن آوری های جدیدی برای پر کردن و آب بندی کپسول های ژلاتین سخت با مواد دارویی مایع به عنوان جایگزینی برای کپسول های ژلاتین نرم ایجاد شده است. این کار فرایند پر کردن کپسول را ساده تر کرده و به جلوگیری از بسیاری از مشکلات مرتبط با پر کردن کپسول های ژلاتین نرم کمک می کند. تفاوت های اصلی بین پر کردن کپسول های ژلاتین سخت و نرم به شرح زیر است. محتوای رطوبت. در کپسول های ژلاتین سخت ، میزان رطوبت می تواند تا 50٪ برسد. کپسولهای ژلاتین نرم از پلاستیک ساز تشکیل شده اند که دارای رطوبت حداکثر 30٪ هستند. در نتیجه ، ظرفیت جذب رطوبت کپسول های ژلاتین نرم بسیار بالاتر از سخت است ....
تولید مثل و دقت دوز بستگی به ویژگی های پرکننده ، روش پر کردن و نوع دستگاه پرکن بستگی دارد. مواد فعال برای پر کردن کپسول های ژلاتین سخت باید موارد زیر را رعایت کند: محتویات باید از کپسول آزاد شده و قابلیت دسترسی زیستی بالایی را فراهم کنند. هنگام استفاده از دستگاه های پر کننده اتوماتیک ، مواد فعال باید از نظر فیزیکی و شیمیایی خاص ، مانند: اندازه و شکل معینی از ذرات داشته باشند. همان اندازه ذرات؛ یکدست اختلاط. جریان پذیری (سیالیت) رطوبت؛ قابلیت تشکیل فشرده تحت فشار برای پر کردن کپسول های ژلاتین سخت ، از ماشین آلات شرکت های مختلفی استفاده می شود که به واسطه بهره وری ، دقت دوز و ساختار دیسپرس مشخص می شوند.
کپسول های ژلاتین نرم یک فرم دوز واحد دوز است که از یک پوسته و یک داروی موجود در آن تشکیل شده است. کپسول ها می توانند شکل متفاوتی داشته باشند (گرد ، بیضی ، طولی و ...) ، اندازه ها ، رنگ ها و بافت مختلف پرکننده. برای به دست آوردن پوسته های کپسول ، از مواد مولکولی بالا با تشکیل فیلم استفاده می شود که قادر به ساخت فیلم های الاستیک هستند و با استحکام مکانیکی خاصی مشخص می شوند. به عنوان ماده تشکیل دهنده ، صنعت داروسازی مدرن بیشتر از ژلاتین استفاده می کند ، بنابراین بیشتر کپسول های تولید شده در صنعت * کپسول های ژلاتینی هستند..
سه روش اصلی برای تولید صنعتی کپسول های ژلاتین وجود دارد: غوطه وری ، ماتریس دوار و قطره. لازم به ذکر است که برای به دست آوردن کپسول های سخت ، روش غوطه وری به طور گسترده ای در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد ، که در اصل تنها یک مورد است. با این حال ، برای به دست آوردن کپسول های ژلاتین نرم (با آب بندی قطره ای) ، این روش در حال حاضر فقط در شرایط آزمایشگاهی استفاده می شود ، زیرا این محصول کم بهره و وقت گیر است. از روش مهر زنی یا ماتریس چرخشی برای تولید کپسول های ژلاتین نرم استفاده می شود و منطقی ترین برای تولید آنها در تولید صنعتی است. اصل روش این است که ابتدا یک نوار ژلاتینی بدست آورید ، که از آن بلافاصله پس از پر کردن و آب بندی ، کپسول ها روی رول ها فشرده می شوند.