در ساخت داروسازی مدرن از روشهای پوشش زیر فیلم استفاده می شود. پوشش در طبل ها؛ روکش بستر سیال (اسپری کردن از بالا ، پاشش از زیر ، پوشش مماس). فن آوری روان کننده جت. پوشش در طبل ها قبلاً در بخش "روش ها و تجهیزات برای پوشش" در نظر گرفته شده است. پارامترهای فن آوری فرآیند استفاده از روکش های فیلم عبارتند از: درجه حرارت ، میزان و رطوبت هوای ورودی و خروجی ، سرعت و فشار پاشش از نازل ، دمای لایه. در این حالت ، پارامترهای تکنولوژیکی می توانند قابل تنظیم باشند (دما و میزان هوای ورودی) ، کنترل نشده (رطوبت هوای ورودی) و ثابت (سرعت اسپری و مدت زمان فرآیند.) DiOSNA یک VCC (مخلوط سانتریفیوژ عمودی) VCC (از انگلیسی VCC برخلاف پوشش طبل معمولی ، دو مخروط نصب شده به صورت عمودی و فاصله دار دارد. ...
اصطلاح پوشش روکش از واژه فرانسوی "dragee" گرفته شده است و به معنای "پوشش قند" است. یک قرص روکش دار شامل یک قرص هسته ای حاوی یک ماده دارویی (بازدید کنندگان) و یک پوشش حاوی چندین ماده تحریک کننده است. هسته قرص باید از نظر مکانیکی قوی باشد. قرص هایی که باید روکش شوند نباید صاف باشند تا از جمع شدن آن جلوگیری شود. یکی از روش های قدیمی پوشش - روکش قند را در نظر بگیرید. روکش شکر یک روش مؤثر در استفاده از لایه های بزرگ از پوشش ها ، در درجه اول برای ماسک کردن طعم است. این نوع قرص برای فرم های دوز جامد حساس به دما و شکننده استفاده می شود. مرحله اول این فناوری ، پاشیدن محلول برای گلوله شدن بر روی ذره (قرص ، گلوله) است. هوای عرضه شده به دستگاه مایع را تبخیر می کند و لایه قند را خشک می کند. با تأمین متناوب محلول ، ذرات تا زمان رسیدن به ضخامت لایه مورد نظر در این فرآیند باقی می مانند. روکش...
اجزای اصلی در بیشتر فرمولاسیون های فیلم پوشیده شده از پلیمرها ، پلاستیک سازها ، رنگها و حلالها (یا فاز مایع) هستند. پلیمرها خواص ایده آل برای پلیمر حلالیت در طیف گسترده ای از حلالها برای تغییر در ترکیب فرم دوز نهایی ، امکان ایجاد یک پوشش دارای خواص مکانیکی مناسب و حلالیت مربوطه در مایعات دستگاه گوارش است - از جمله کاهش نیافت. فراهمی زیستی داروها مناسب ترین پلیمرها برای پوشش فیلم ها اترهای سلولز به ویژه هیدروکسی پروپیل متیل سلولز (HPMC) ، هیدروکسی پروپیل سلولز (HPC) است که دارای روکش های کمی چسبنده و متیل سلولز (MC) هستند ، اگرچه این پلیمر می تواند باعث کاهش سرعت انحلال دارو شود. گزینه های دیگر برای اتر سلولز کوپلیمرهای آکریلیک (مانند کوپلیمرهای متاکریلیک و متیل متاکریلیک) و پلیمرهای وینیل (به عنوان مثال پلی وینیل الکل) هستند. پلیمرها می توانند به صورت جداگانه یا مخلوط مورد استفاده قرار گیرند تا به مشخصات بهینه انتشار دارو برسند. ولی...
کپسول های ژلاتین نرم نیز ممکن است در ظرفیت متفاوت باشند ، اگرچه استاندارد سازی روشن بر خلاف کپسول های سخت ، وجود ندارد. کپسول های نرم بخیه می توانند تا 7.5 میلی لیتر نگه داشته شوند. ظرفیت رول های دستگاه که کپسول ها با آن قالب ریزی ، پر و مهر و موم شده اند ، در واحدهایی به نام حداقل اندازه گیری می شود. در این حالت ، 1 حداقل با میانگین 0.062 میلی لیتر برابر است و بیشترین اندازه استفاده شده از سلولهای رول از 2 تا 80 حداقل است. از کپسول های پر ظرفیت تر (حداکثر 120 حداقل) در صنعت عطر استفاده می شود.
همانطور که در بالا ذکر شد ، فرم های دوز کپسوله شده به دلیل مزایای واضح آن نسبت به سایر فرم های دوز اهمیت بیشتری پیدا می کنند. در این بخش ، فناوری تولید کپسول های ژلاتین سخت را که بیشتر مورد استفاده در صنایع مدرن داروسازی و همچنین تجهیزاتی که روی آنها ساخته می شود ، در نظر خواهیم گرفت. خصوصیات مواد اصلی و کمکی که کپسولهای ژلاتین سخت را تشکیل می دهند. برای به دست آوردن پوسته های کپسول ، از مواد تشکیل دهنده فیلم با وزن مولکولی بالا استفاده می شود ، قادر به تشکیل فیلم های الاستیک هستند که با مقاومت مکانیکی خاصی مشخص می شوند. این مواد شامل کازئین ، زین ، استرهای سلولز و استرها ، چربیها و موادی مانند موم و همچنین برخی از پلیمرهای مصنوعی (به عنوان مثال کوپلیمر متاکریلامید و اسید متاکریلیک و غیره) می باشد. با این حال ، این مواد کاربردهای عملی گسترده ای برای کپسول های دارویی پیدا نکرده اند ، بنابراین ، تا به امروز ، صنعت داروسازی بطور عمده کپسول های ژلاتین تولید می کند. * یکی از...
6098
978829
