کپسول های ژلاتین نرم یک فرم دوز واحد دوز است که از یک پوسته و یک داروی موجود در آن تشکیل شده است. کپسول ها می توانند شکل متفاوتی داشته باشند (گرد ، بیضی ، طولی و ...) ، اندازه ها ، رنگ ها و بافت مختلف پرکننده. برای به دست آوردن پوسته های کپسول ، از مواد مولکولی بالا با تشکیل فیلم استفاده می شود که قادر به ساخت فیلم های الاستیک هستند و با استحکام مکانیکی خاصی مشخص می شوند. به عنوان ماده تشکیل دهنده ، صنعت داروسازی مدرن بیشتر از ژلاتین استفاده می کند ، بنابراین بیشتر کپسول های تولید شده در صنعت * کپسول های ژلاتینی هستند..
سه روش اصلی برای تولید صنعتی کپسول های ژلاتین وجود دارد: غوطه وری ، ماتریس دوار و قطره. لازم به ذکر است که برای به دست آوردن کپسول های سخت ، روش غوطه وری به طور گسترده ای در صنعت مورد استفاده قرار می گیرد ، که در اصل تنها یک مورد است. با این حال ، برای به دست آوردن کپسول های ژلاتین نرم (با آب بندی قطره ای) ، این روش در حال حاضر فقط در شرایط آزمایشگاهی استفاده می شود ، زیرا این محصول کم بهره و وقت گیر است. از روش مهر زنی یا ماتریس چرخشی برای تولید کپسول های ژلاتین نرم استفاده می شود و منطقی ترین برای تولید آنها در تولید صنعتی است. اصل روش این است که ابتدا یک نوار ژلاتینی بدست آورید ، که از آن بلافاصله پس از پر کردن و آب بندی ، کپسول ها روی رول ها فشرده می شوند.
مقدار محاسبه شده از آب تصفیه شده داخل ظرف ریخته می شود که در دستگاه برای تهیه توده ژلاتینی با دمای + 65 درجه سانتیگراد گرم می شود و میکسر روشن می شود. سپس گلیسیرین را با نیپاگین بریزید و ژلاتین ریخته می شود. جرم ژلاتین به مدت 1.5 ساعت مخلوط می شود تا ژلاتین کاملاً حل شود ، سپس با خاموش شدن مخلوط کننده ، به مدت 5/0 تا 5/5 ساعت حل می شود. پس از آن ، جرم ژلاتین از طریق الک فیلتر می شود و ویسکوزیته آن با ویسکومتر اندازه گیری می شود. اگر ویسکوزیته طبیعی نباشد ، دوباره محاسبه نسبت آب به ژلاتین انجام می شود. محلول پرکننده مطابق دستورالعمل های فن آوری تهیه شده است. جرم و پرکننده ژلاتین تهیه شده در مقادیر مورد نیاز وزن شده و در مخازن دستگاه ریخته می شود تا کپسول ها - کپسولاتور - به دست آید. ساخت پوسته های کپسول های ژلاتین سخت با روش غوطه وری ("فرو بردن") انجام می شود که شامل ساخت پوسته های کپسول ها با استفاده از قاب های مخصوص "خشخاش" با پین هایی است که شکل کپسول ها را منعکس می کند.
کپسول (از Lat. کپسول - مورد یا پوسته) یک فرم دوز دارو است که از یک دارو محصور در یک پوسته تشکیل شده است. در سال 1846 ، ژول لوبی فرانسوی ثبت اختراع را برای "روش تولید روکش های دارویی" دریافت کرد. وی اولین کسی بود که کپسول های دو تکه ساخت ، که وی با پایین آوردن پین های فلزی متصل به دیسک به محلول ژلاتین دریافت کرد. این دو قسمت در کنار هم قرار گرفته و یک "جعبه استوانه ای به شکل پیله یک کرم ابریشم" تشکیل داده اند. داروسازان می توانند از قبل پودرها یا مخلوط های آنها را طبق نسخه پزشک در این کپسول ها قرار دهند. در شکل مدرن خود ، این روش در تولید کپسول های ژلاتین سخت دو ظرفیتی استفاده می شود. کپسول ها به شکل مدرن آنها می توانند یک فرم دوز نسبتاً جوان در نظر گرفته شوند. انگیزه برای ایجاد چنین فرم دوز به عنوان کپسول ها آغاز استفاده گسترده در تمرین پزشکی آنتی بیوتیک ها بود که با طعم تلخی ناخوشایند مشخص می شد. در حال حاضر ...