کپسول های ژلاتین نرم نیز ممکن است در ظرفیت متفاوت باشند ، اگرچه استاندارد سازی روشن بر خلاف کپسول های سخت ، وجود ندارد. کپسول های نرم بخیه می توانند تا 7.5 میلی لیتر نگه داشته شوند. ظرفیت رول های دستگاه که کپسول ها با آن قالب ریزی ، پر و مهر و موم شده اند ، در واحدهایی به نام حداقل اندازه گیری می شود. در این حالت ، 1 حداقل با میانگین 0.062 میلی لیتر برابر است و بیشترین اندازه استفاده شده از سلولهای رول از 2 تا 80 حداقل است. از کپسول های پر ظرفیت تر (حداکثر 120 حداقل) در صنعت عطر استفاده می شود.
همانطور که در بالا ذکر شد ، فرم های دوز کپسوله شده به دلیل مزایای واضح آن نسبت به سایر فرم های دوز اهمیت بیشتری پیدا می کنند. در این بخش ، فناوری تولید کپسول های ژلاتین سخت را که بیشتر مورد استفاده در صنایع مدرن داروسازی و همچنین تجهیزاتی که روی آنها ساخته می شود ، در نظر خواهیم گرفت. خصوصیات مواد اصلی و کمکی که کپسولهای ژلاتین سخت را تشکیل می دهند. برای به دست آوردن پوسته های کپسول ، از مواد تشکیل دهنده فیلم با وزن مولکولی بالا استفاده می شود ، قادر به تشکیل فیلم های الاستیک هستند که با مقاومت مکانیکی خاصی مشخص می شوند. این مواد شامل کازئین ، زین ، استرهای سلولز و استرها ، چربیها و موادی مانند موم و همچنین برخی از پلیمرهای مصنوعی (به عنوان مثال کوپلیمر متاکریلامید و اسید متاکریلیک و غیره) می باشد. با این حال ، این مواد کاربردهای عملی گسترده ای برای کپسول های دارویی پیدا نکرده اند ، بنابراین ، تا به امروز ، صنعت داروسازی بطور عمده کپسول های ژلاتین تولید می کند. * یکی از...
کپسولهای خالی در سطل کپسول وجود دارد. کپسول ها به دو فروشگاه منتقل می شوند ، توسط یک واحد مرتب سازی تراز شده و در سلول های مربوطه پایین می آیند. در مرحله اول این عمل ، ردیف اول (درونی) کپسول ها بارگیری می شود ، در مرحله دوم ، ردیف دوم (بیرونی) کپسول ها بارگیری می شود. بعد از فروشگاه کپسول یک سوراخ کالیبراسیون باریک است. فقط کپسول های منظم هندسی می توانند از این سوراخ عبور کنند. در صورت بروز کپسول هایی به شکل نامنظم که قادر به عبور از سوراخ کالیبراسیون نیستند ، سلول ها مسدود می شوند ، توسط اسکنر به رسمیت شناخته شده و از روند پر شدن بیشتر خارج می شوند.
طی چند سال گذشته ، فناوری پر کردن کپسول در صنعت داروسازی دستخوش تغییرات قابل توجهی شده است. ایده اصلی پر کردن کپسول از پر کردن فرم های جامد تا پر کردن فرم های مایع گسترش یافته است. تا همین اواخر ، کپسول های ژلاتین نرم تنها جایگزین برای کپسوله کردن فرم های دوز کم مصرف محلول بودند. امروزه فن آوری های جدیدی برای پر کردن و آب بندی کپسول های ژلاتین سخت با مواد دارویی مایع به عنوان جایگزینی برای کپسول های ژلاتین نرم ایجاد شده است. این کار فرایند پر کردن کپسول را ساده تر کرده و به جلوگیری از بسیاری از مشکلات مرتبط با پر کردن کپسول های ژلاتین نرم کمک می کند. تفاوت های اصلی بین پر کردن کپسول های ژلاتین سخت و نرم به شرح زیر است. محتوای رطوبت. در کپسول های ژلاتین سخت ، میزان رطوبت می تواند تا 50٪ برسد. کپسولهای ژلاتین نرم از پلاستیک ساز تشکیل شده اند که دارای رطوبت حداکثر 30٪ هستند. در نتیجه ، ظرفیت جذب رطوبت کپسول های ژلاتین نرم بسیار بالاتر از سخت است ....
تولید مثل و دقت دوز بستگی به ویژگی های پرکننده ، روش پر کردن و نوع دستگاه پرکن بستگی دارد. مواد فعال برای پر کردن کپسول های ژلاتین سخت باید موارد زیر را رعایت کند: محتویات باید از کپسول آزاد شده و قابلیت دسترسی زیستی بالایی را فراهم کنند. هنگام استفاده از دستگاه های پر کننده اتوماتیک ، مواد فعال باید از نظر فیزیکی و شیمیایی خاص ، مانند: اندازه و شکل معینی از ذرات داشته باشند. همان اندازه ذرات؛ یکدست اختلاط. جریان پذیری (سیالیت) رطوبت؛ قابلیت تشکیل فشرده تحت فشار برای پر کردن کپسول های ژلاتین سخت ، از ماشین آلات شرکت های مختلفی استفاده می شود که به واسطه بهره وری ، دقت دوز و ساختار دیسپرس مشخص می شوند.
6096
978701
