Διορθωτικές ουσίες προστίθενται στη σύνθεση των δισκίων προκειμένου να βελτιωθεί η γεύση, το χρώμα και η οσμή τους. Οι διορθωτικές ουσίες έχουν μεγάλη σημασία στην παιδική ιατρική πρακτική. Έχει αποδειχθεί ότι ένας αποτελεσματικός θεραπευτικός παράγοντας με δυσάρεστη γεύση στα παιδιά έχει πολλές φορές λιγότερη επίδραση ή δεν έχει θεραπευτικό αποτέλεσμα. Είναι απαραίτητο να εξεταστεί η πιθανότητα αλλαγής της απορρόφησης φαρμάκων από τις διορθωμένες μορφές δοσολογίας. Είναι γνωστό, για παράδειγμα, ότι το σιρόπι ζάχαρης και ορισμένα σιρόπια φρούτων μειώνουν την απορρόφηση αμιδοπυρίνης, τα αντιβιοτικά από τις μορφές δοσολογίας που διορθώνουν.
Ένα από τα προβλήματα της παραγωγής δισκίων είναι η επίτευξη καλής ρευστότητας κοκκίων σε συσκευές τροφοδοσίας (χοάνες, κάδους). Οι λαμβανόμενοι κόκκοι ή σκόνες έχουν μία τραχιά επιφάνεια, γεγονός που καθιστά δύσκολη τη χύση τους από μια χοάνη φόρτωσης στις φωλιές μήτρας. Επιπροσθέτως, οι κόκκοι μπορούν να προσκολληθούν στα τοιχώματα της μήτρας και τις διατρήσεις λόγω της τριβής που αναπτύσσεται στις ζώνες επαφής των σωματιδίων με το εργαλείο πρέσσας της μηχανής δισκιοποίησης. Για να απομακρυνθούν ή να μειωθούν αυτά τα ανεπιθύμητα φαινόμενα, χρησιμοποιούνται ουσίες κατά της τριβής, που αντιπροσωπεύονται από μια ομάδα συρόμενων και λιπαντικών ουσιών. Συρόμενες ουσίες, προσροφημένες στην επιφάνεια των σωματιδίων (κόκκων), εξαλείφουν ή μειώνουν την τραχύτητα, αυξάνοντας τη ρευστότητα τους (ρευστότητα). Η πιο αποτελεσματική ολίσθηση διαθέτει τα σωματίδια που έχουν σφαιρικό σχήμα.
Για να εκτοξεύσετε ένα συμπιεσμένο δισκίο από τη μήτρα, είναι απαραίτητο να χρησιμοποιήσετε δύναμη για να ξεπεραστεί η τριβή και η πρόσφυση μεταξύ της πλευρικής επιφάνειας του δισκίου και του τοιχώματος της μήτρας. Λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος της δύναμης εκτίναξης, προβλέπονται πρόσθετα αντιτριβικών (ολισθητικών ή λιπαντικών) ουσιών. Για παράδειγμα, δίνονται τα αποτελέσματα προσδιορισμού των τεχνολογικών χαρακτηριστικών των στρογγυλεμένων ουσιών. Σκόνες με στρογγυλά σωματίδια με κύριο μέγεθος σωματιδίων άνω των 100 μικρών (ranitidine g / hl, καρβαμαζεπίνη, φαιναζεπάμη) έχουν υψηλή ρευστότητα (8-9 g / s), υψηλή πυκνότητα πριν και μετά την συμπύκνωση, αλλά χαμηλή συμπιεστότητα και ένα μικρό συντελεστή συμπύκνωσης. Η φαιναζεπάμη έχει ελαφρώς χαμηλότερη τιμή ρευστότητας (8 g / s), πιθανώς επειδή περιέχει πιο λεπτά κλάσματα και δεν περιέχει σωματίδια μεγαλύτερα από 250 μικρά, τα οποία υπάρχουν στην ρανιτιδίνη και την καρβαμαζεπίνη.
Για τα περισσότερα χημικά και φαρμακευτικά παρασκευάσματα, η τεχνολογία παραγωγής δισκίων αποτελείται από τις ακόλουθες ξεχωριστές λειτουργίες: Ζύγιση της πρώτης ύλης, άλεση, κοσκίνισμα, ανάμιξη, κοκκοποίηση, δισκιοποίηση (πίεση), επικάλυψη. Ορισμένες από αυτές τις δραστηριότητες στην παρασκευή φαρμακευτικών προϊόντων ενδέχεται να μην είναι διαθέσιμες. Τα συνηθέστερα είναι τα τρία γενικά τεχνολογικά σχήματα για την παραγωγή δισκίων: χρησιμοποιώντας υγρή κοκκοποίηση, ξηρή κοκκοποίηση και άμεση συμπίεση.
Ένα δισκίο (από την Lat Tabella - ένα δισκίο, ένα πλακίδιο) είναι μια μορφή δοσολογίας που λαμβάνεται με συμπίεση φαρμακευτικών προϊόντων ή μείγμα φαρμακευτικών και βοηθητικών ουσιών. Σχεδιασμένο για εσωτερική, υπογλώσσια, εμφυτευτική ή παρεντερική χρήση. Οι πρώτες πληροφορίες για τα δισκία χρονολογούνται στα μέσα του 19ου αιώνα. Στη Ρωσία, το πρώτο μεγάλο εργαστήριο δισκίων άνοιξε το 1895 στην Αγία Πετρούπολη. Τα δισκία είναι μία από τις πιο κοινές και ελπιδοφόρες μορφές δοσολογίας και, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, αντιπροσωπεύουν επί του παρόντος περίπου το 80% του συνολικού όγκου τελικών μορφών δοσολογίας. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι τα δισκία έχουν αρκετά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες μορφές δοσολογίας, συγκεκριμένα: την ακρίβεια της δοσολογίας φαρμάκων που εισάγονται σε δισκία. φορητότητα των δισκίων, παρέχοντας την ευκολία διανομής, αποθήκευσης και μεταφοράς της μορφής δοσολογίας, τη διατήρηση των φαρμακευτικών ουσιών σε συμπιεσμένη κατάσταση. Για ανεπαρκώς σταθερές ουσίες, μπορούν να χρησιμοποιηθούν προστατευτικές επικαλύψεις. καλύπτοντας δυσάρεστα οργανοληπτικά ...
6174
979479
