De mate van dispersie in emulsiezalven en crèmes wordt bepaald afhankelijk van de kleur van de gedispergeerde fase. In dit geval wordt de diameter van 1000 druppels bepaald en vervolgens wordt het percentage druppels van verschillende grootte als een percentage berekend. De methode is eenvoudig uit te voeren, maar de kwaliteitsnormen voor emulsiecrèmes en zalven zijn nog niet in enige farmacopeia aangegeven. Bepaling van de pH van zalven is noodzakelijk om het gedrag van geneesmiddelen en de base tijdens opslag te regelen. Een pH-verschuiving duidt op een verandering in hun fysisch-chemische eigenschappen. Om de pH van zalven en crèmes te bepalen, wordt een monster van het product in 50 ml gedestilleerd water met een temperatuur van 50-60 ° C gegoten en gedurende 30 minuten op een vibrator geschud. Het resulterende extract wordt gefiltreerd en potentiometrische titratie wordt uitgevoerd volgens de GF-methode. Alle zalven geproduceerd door farmaceutische bedrijven hebben een gegarandeerde houdbaarheid gedurende welke ze, indien correct opgeslagen, stabiel moeten blijven. De stabiliteit van zalven wordt bepaald door de onveranderbaarheid van het gehalte aan medicinale stoffen (binnen de vastgestelde tolerantie), structurele eigenschappen en de snelheid van afgifte van medicinale stoffen. Vooral belangrijk is de verificatie van de stabiliteit van zalven in het geval dat het emulsiesystemen zijn. Een van de aanvaardbare methoden voor het controleren van de stabiliteit van dergelijke zalven is de methode voor het bepalen van colloïdale weerstand. Evaluatie van de colloïdale stabiliteit van de crème of zalf wordt uitgevoerd in een centrifuge met een snelheid van 6000 rpm / min gedurende 5 minuten Onder invloed van de centrifugale kracht wordt de emulsie sneller vernietigd; hoe minder stabiel het is. De afwezigheid van delaminatie van het productmonster geeft de stabiliteit van de samenstelling aan. De thermische stabiliteit van het product wordt bepaald door de zalf of room in een oven gedurende 1 uur op een temperatuur van 60 ° C te verwarmen. Als het product van hoge kwaliteit is, moet het monster homogeen blijven zonder delaminatie. Soms is het bij zalven en crèmes nodig om de structurele en mechanische eigenschappen te bepalen (de ultieme schuifspanning, die de sterkte van de structuur en de consistentie van de zalven kenmerkt, en de plastic viscositeit die het verloop van het systeem kenmerkt met een vernietigde structuur) , de mate van afgifte van geneesmiddelen uit het geneesmiddel en de stabiliteit van het product onder verschillende opslagomstandigheden. Meestal worden deze definities uitgevoerd bij het ontwikkelen van nieuwe of het verbeteren van bestaande zalven en crèmes. De consistentie van zalven en zalfbases vereist een objectieve beoordeling, omdat het de processen van hun bereiding en verpakking, het gemak van het aanbrengen van zalven op de huid en het vrijkomen van medicinale stoffen ervan beïnvloedt. Een van de belangrijkste factoren waarvan de consistentie van zalven afhangt, is de ultieme schuifspanning. Het kenmerkt het vermogen van zalven om enige weerstand te tonen bij het smeren, het vermogen om uit buizen, dispensers, enz. Te knijpen. De ultieme (of kritische) schuifspanning is de kracht in de dynes die tangentieel op een gebied van 1 cm2 werkt om het verplaatsingsvlak en het veroorzaken van onomkeerbare vervorming van het systeem.

De ultieme schuifspanning wordt ook het stromingspunt genoemd, wat de stress betekent die nodig is om de stroming van het systeem te starten (vanwege de onomkeerbare vervorming). Hoe hoger de waarde van deze waarde, hoe moeilijker de zalf wordt gesmeerd. Dit is een belangrijk kenmerk van zalven en zalfbases, omdat het het gebruiksgemak van zalven bepaalt. Gewoonlijk wordt een Volarovich-systeem of een conische plastometer gebruikt om de ultieme schuifspanning te bepalen. Plastic viscositeit - een ander belangrijk reologisch kenmerk van zalven en zalfbases - wordt bepaald op een roterende viscosimeter RV-8 van het Volarovich-systeem. De mate van afgifte van geneesmiddelen is een criterium voor het evalueren van de kwaliteit van zalven, die de belangrijkste moet zijn bij standaardisatie en afwijzing (controleren of de productkwaliteit voldoet aan de eisen van de norm) van zalven. Methoden zijn ontwikkeld voor het bepalen van de mate van afgifte van geneesmiddelen in vitro en in vivo. In vitro methoden. De technische implementatie van in vitro-experimenten kan verschillen en wordt voornamelijk bepaald door de eigenschappen van de opgenomen preparaten. Directe diffusiemethode. In dit geval moet het zalfmonster in direct contact staan ​​met het medium waarin de geneesmiddelsubstantie diffundeert. Membraandiffusiemethode. De essentie van de methode is dat de testzalf wordt gescheiden van het waterige medium door een semipermeabel membraan. Dit kunnen cellofaan- of lipoïde membranen van dierlijke oorsprong zijn, bijvoorbeeld het eiermembraan, een stuk darm of de huid van een dier. Dialysemedia zijn waterige oplossingen of water. Het hardware-ontwerp van deze onderzoeken kan verschillen. In de afgelopen jaren zijn er veel installaties verschenen die de experimentele omstandigheden zo dicht mogelijk bij de omstandigheden van een levend organisme brengen. Meestal zijn dit tweekamerinstallaties gescheiden door membranen of membraansystemen. In een van de cellen zit een zalf en in de andere zit een dialysemedium. Ondanks de verschillen in ontwerp, zijn de installaties onderworpen aan hetzelfde principe en weerspiegelen ze dezelfde afhankelijkheden. In vivo methoden. In tegenstelling tot in-vitromethoden, laten deze methoden toe om twee processen tegelijk te evalueren: het vermogen van de zalfbasis om actieve componenten vrij te maken en de mate van resorptie van de actieve componenten door de huid. In vivo methoden omvatten de volgende studies: Bepaling van de geresorbeerd hoeveelheid geneesmiddelen door het verschil tussen het aangebrachte monster van de zalf en het niet-absorbeerbare deel ervan. Een vergelijkbare beoordeling is aanvaardbaar op de huid van zowel dieren als mensen. Een bepaalde hoeveelheid zalf wordt aangebracht en gelijkmatig op een strikt beperkt deel van de huid gewreven met behulp van een sjabloon. Met deze manchet wordt een druk van 100 mmHg op dit gebied uitgeoefend. Kunst.

GROTE CATALOGUS VAN FARMACEUTISCHE APPARATUUR
Een voortdurend bijgewerkte catalogus van verschillende farmaceutische apparatuur met foto's, beschrijvingen, video's en prijzen.

SPECIALISTEN EN TECHNOLOGIEËN
We hebben uitgebreide connecties in de farmaceutische omgeving, we zullen elke specialist vinden, we zullen helpen met de ontwikkeling van apparatuur en technologieën

BESPREKING VAN UW IDEEËN VOOR PRODUCTIE
Wij helpen u bij het evalueren van uw ideeën. Uitgebreide ervaring in het organiseren van verschillende industrieën en productieproducten. Waardevol advies.

PERSOONLIJKE MANAGER 24 UUR
U communiceert over alle kwesties, vanaf het moment van het eerste consult tot de ontvangst van apparatuur, met één specialist.